Vijf grootouders vertellen hun oorlogsverhaal aan hun kleinkind.
De gebeurtenissen lijken klein, maar de indruk die de Tweede Wereldoorlog heeft achtergelaten is groot. De angst en het verdriet liggen nog altijd aan de oppervlakte bij de ouderen. Ze vinden het belangrijk dat hun kleinkind snapt hoe erg een oorlog is, ook al heb je het overleefd en kun je er rustig over vertellen. De kleinkinderen ontdekken dat overgrootvader een held was, grootmoeder uit angst een bijzondere belofte heeft gedaan en dat toen de oorlog bijna voorbij was, de Duitsers uit wanhoop hele nare dingen hebben gedaan. Maar dat je opeens je buurvrouw niet meer kon vertrouwen, omdat ze misschien heulde met de Duitsers... dát was oorlog.
Hennie Pelster uit Deurningen heeft in zijn blikkenmuseum een paar objecten uit de oorlog en toont deze aan de kinderen uit het dorp. Zijn kleinzoon Len Nijhof is heel nieuwsgierig naar hoe de onderduikers in de boerderij van zijn opa de oorlog hebben overleefd: ‘De onderduikers lagen hier op zolder, maar moeder wist van niks.’
Johanna Spoolder uit Hengelo wil liever niet terug denken aan de oorlog. 'De oorlog is niet na te vertellen... de angst... dat kun je niet uitleggen.' vertelt ze aan haar kleindochter Mireille Droste. Wanneer Mireille haar oma meeneemt naar de plek waar haar verhaal zich afspeelde wordt haar oma emotioneel: 'Terwijl de Duitsers buiten om de villa liepen, lag ik hier te bevallen van mijn eerste kindje.'
Hans Pen uit Glanerbrug werkte net over de grens in Gronau in een textielfabriek. Twee maanden voor de bevrijding vielen er bommen op de fabriek en zijn er honderden meisjes overleden. Pen verloor daarbij zijn been en zijn kleindochter Mai-Lin Droste helpt haar opa met het aantrekken van zijn kunstbeen.
Hendrikus Oostendorp woonde in Indonesië en kwam met zijn hele familie terecht in een jappenkamp. Zijn kleindochter Eline Oostendorp schrikt van de heftige emoties die naar boven komen als haar opa vertelt hoe zijn overleden zusje van vier in de veel te grote kist begraven werd: ‘Mijn zusje schoof door de kist… boem…’
Gerrit ter Brugge heeft na de oorlog jarenlang gevochten om een monument voor verzetsstrijders te krijgen in Zenderen. Zijn kleinzoon Tycho Wirtz is nieuwsgierig naar alle verhalen over de oorlog, maar ziet ook dat zijn opa heel emotioneel is door onmacht: ‘Pas na de oorlog begreep ik de gilgeluiden uit de trein.’
De documentaire van RTV Oost-programmamaker Jauke Boerdam is tot stand gekomen in samenwerking met Mireille en Mai-Lin Droste, twee schoonzussen die samen het boek 'Oorlog in Herinnering' (www.oorloginherinnering.nl) hebben uitgebracht.
